woensdag, december 12, 2007

Potosi

Potosi is eeuwenlang uitgebuit door de spanjaarden. Alles dankzij een enorme zilverberg; "El Cerro Rico." Deze berg -en het opofferen van ongeveer 6 miljoen indianen en slaven- heeft europa rijk gemaakt. Dat liedje over de zilvervloot..... dat zilver kwam hier vandaan.

Ik zeg "dank je wel."

Ooit zag ik een reportage op het jeugdjournaal, over kinderen die hier nog elke dag voor school de mijn in gaan. Dat is dus ng steeds realiteit en te zien tijdens een touristische tour. Het geeft nogal te denken. Er zijn nog 120 -vrijwel uitgeputte- mijnen, waar nog wat mineralen en tin gevonden wordt. De kanttekening is wel dat e.e.a. niet meer voor grote bedrijven gebeurd, maar in de vorm van kleine cooperaties, op vrijwillige basis...(het blijven wel jonkies natuurlijk, die voor 50 ct per dag hun levensverwachtig de grond in boren).
De mogelijkheid om die jonge gasten een steuntje in de rug te geven, in de vorm van cadeautjes, zo rond kerst verzacht de shock een beetje. Verwacht alleen geen mooie pakjes. De regalos koop je vlak voor het bezoek, op een marktje. Je koopt o.a. dynamietstaven, ontstekers, extra nitriet, cocabladeren, sigaretten en melk (om het stof makkelijker op te hoesten).

Happy Christmas.

We hadden een fijne gids; een klein, fel, links radicaal, emotioneel vrouwtje,die de harten van de mijnwerkers duielijk al lang gestolen had. Ze bleef maar hameren op het belang van de huidige regering en haar voornemen de dynamietstaven voor andere doeleinden te gebruiken als Evo Morales afgezet gaat worden.
Het was hartverwarmend te zien hoe onvoorwaardelijk ze probeerde het die mannekes naar de zin te maken. Het lukte, mede dankzij de enorme hoeveelheid cadeaus die mijn rijke italiaanse en zwitserse gezelschap meebracht. Ik baalde dat ik niet meer kon doen, of bij me had. De aanwezigheid van een verpleegkundige was wel reden om even de lichamelijke klachten te bespreken...bloedhoesten, hoofdwond, maagpijn...ik heb maar niet gezegd dat ik B-pleeg ben.

Dit stadje heeft een heel rijke uitstraling en is prachtig. Sinds ik die berg in geweest is mijn referentiekader wel behoorlijk veranderd. Respect.


Kerstinkopen


Cerro Ricco


Een mijn met nepkompel
Zo gaat dat hier

Al heel lang op dezelfde manier

Blood on the tracks

1 opmerking:

el vendaval blanco zei

zeker niet protected by the silver spoon