De Yungas en Amazone

Zojuist heb ik me een hoed gekocht die kan dienen als afdak. Of het voor de regen wordt moet nog blijken. Tegen de zon helpt ie goed! Volgens mijn broertje ben ik Jeff Corwin. I´d better live up to that!

Ik twijfelde of het verstandig was de hoogte te verlaten, zo goed gewend aan 5000+ raak ik nooit meer. Mijn knieen gaven de doorslag: rusten. In de hitte.

We zijn per mountainbike afgedaald over de (tot vorig jaar) gevaarlijkste weg ter wereld. 100 doden per jaar. Tot nu toe 11 mountainbikers. "Tzis is where an Israeili guy went over...and there a Frensch chica.... that´s where she landed."

Van 4600 naar 1200 meter. Van de altiplano naar de jungle, in 60km. Wat een land! De filmpjes en foto´s die de gids (in volle afdaling) over zijn schouder heeft gemaakt volgen, dat wil zeggen, als ik de DVD weet te scoren eenmaal terug in La Paz.

Na een paar nachten in een junglehutje in Coroico zijn we vannacht met de bus naar Rurrenabaque gereden. We schrokken een beetje. Er bleek nog 18 uur "death-road" te gaan. Ruud is opgehouden met het tellen van de kruisjes. Ik ga zo eens kijken of ik niet wat seresta kan scoren in de lokale farmacie.

Dit alles overigens wel met een doel. We slapen nu aan de Rio Beni en er staan een paar jungle en pampa-trips op het programma. Het park hier, Madidi, is door National Geographic verkozen tot mooiste van de wereld.

I´m a lucky man!