Voor het laatst vanuit Arequipa

Gisteren heb ik te vaak warm gegeten (4x). Een van de maaltijden, een saltado, peruaans voor nasi met kauwgom-achtig vlees, is 2 van mijn kiezen bijna fataal geworden. Stukken eraf. Lichte paniek. Tandarts gezocht en gevonden.
Het zag er allemaal best professioneel uit, steriel, 2 flatscreens in de wachtkamer enzo. Privacy bestaat hier echter blijkbaar niet, twee stoelen naast elkaar, deur naar de wachtkamer open. Gedeelde smart is halve smart.
Mijn vertrouwen in de peruaanse bekkentrekker, die ik mijn eens zo gave gebit liet bewerken nam drastisch af toen hij al borend (!) zijn mobiele telefoon opnam. Mag ik toevoegen dat hij dit deed zonder:
1) De boor uit te zetten
2) De boor uit mijn mond te verwijderen of van mijn kies af te halen
3) Het gesprek kort te houden
4) De telefoon op zijn schouder te leggen
5) Excuses

Enigsinds ontdaan, en met een natte reet van het angstzweet probeerde ik hem achteraf duidelijk te maken dat ik op een toch wel shockerend cultuurverschil gestuit was, en hij in Nederland niet op betaling had hoeven rekenen. Lachend maakte hij me duidelijk dat een tweede behandeling noodzakelijk was, enkele uren later....

´s Avond om 1900u had hij blijkbaar een assistent. Niet om zijn telefoon op te nemen, dit kon hij immers goed zelf. Niet om speeksel af te zuigen, dat lijkt me ook teveel gevraagd. Nee, deze, neem ik aan toch enigsinds geschoolde professional hield zich gedurende mijn behandeling bezig met het aansluiten van een laptop aan de stereo! Waarschijnlijk mijn eigen schuld, omdat ik al grappend vroeg waarom er deze keer geen salsa uit de boxen schalde.

Ma, het is prima gelukt, mijn kiezen zien er weer gaaf uit. Ik heb amper gebloed!

Morgen vertrekken we (Ruud is er!) naar Cuzco. Weer even de toeristenwereld in.