Arequipa Dos

Nou, dat onderduiken pakt goed uit zeg! Ik heb het erg getroffen met de school en het gastgezin. Heel zorgzaam en vriendelijk, maar vooral ook een beetje maf. Afgelopen zaterdag werd ik door Maria en Celco (mijn zelfbenoemde ouders in Peru) uitgenodigd op een religeus feest. Er waren 2 bands, een boliviaanse, die met name veel onregelmatige ritmes spelen (ff wennen om op te dansen), en een peruaanse, ofwel panfluiten, trommels en simpele teksten. Maar bovenal veel bier en wiskey, er wordt hier gezopen alsof die kater nooit gaat komen! Ofwel, dikke pret, zo tussen de high society van Arequipa. Ik werd op een gegeven moment gedwongen een nederlands lied te zingen (hier ben ik niet trots op) en heb toen uit volle borst "al die willen de kaap´ren varen" staan bleren...mmm

De eigenaar van de school, Pepe, is ook een aparte. Hij is ook professor aan de universiteit, en heeft daarnaast een handel in doping! Die hij gewoon aan de deur verkoopt, en me vanochtend vol trots liet zien, ampulletjes nandrolon enzo, echt bizar. Maar wel een goede leraar. Vanochtend gaf hij les, terwijl hij met een antieke dolk zijn nagels schoonmaakte.

Verder ben ik wat opgetrokken met Ian, een Nieuw-Zeelander, die naast leraar (hij onderzoekt hier spaanse scholen) ook een internethandel in oplaadbare batterijen heeft.

Ook heb ik een huisgenoot gekregen, Tom, een schrijver uit Londen, die een beetje voor het ongeluk geboren lijkt. Hij is op zijn tweede dag van zijn paard gevallen, vlak voor mijn neus, vanwege overgewicht (en ondervoeding van het paard, dat door zijn hoeven zakte). Erg lachen, pijnlijk voor Tom. Gistermiddag leek de eerder genuttigde cavia hem op te breken, toen hij onderweg naar de stad (weer voor mijn neus) tot 3 maal toe projectielbraakte, en sindsdien herstellende is op zijn bed.

Ik poep trouwens nog steeds vast.

Maria, mi madre en Peru

Ian, Kiwi

Schoenen passen voor het feest (ik heb nog niet door hoe ik foto´s moet draaien)

Detail van een deur in "Mansion del Fundador"

Monesterio Santa Catalina