Is the pope a catholic?

Ons succesverhaal over de gringotrail moet een beetje bijgeschaafd. Er zijn namelijk plaatsen waar, geheel onverwacht, de duitsche medemensch in grote getale op komt dagen. Heel raar, maar amper vervelend. We hebben een paar dagen -om in lonely planet termen te spreken- gesplurged. Heel lekker eten, een mooie camping, ubervriendelijke menschen, und so weiter.

Een driedaagse tocht tussen een paar vulkanen door (Lonquimay en Tolhuaca) heeft de spiertjes weer enigsinds op spanning gebracht, we weten weer wat afzien is, beloond met uitzicht op de Llaima (die rookt hard en gaat binnenkort nog eens uitbarsten) en 2 ongelooflijk mooie kampeerplekjes.

Dagtocht naar Crater Navidad (mekka voor geologen). Lang liften en strompelen in de hitte voor ons. Moooooi!

Onze eerste gezamelijke bergpas!

Kamp 1. Rechts lag nog zo´n moekser. Om ons heen acacia`s en een lavaveld.

Waar is Wally?

Laguna (en signorita) Blanca. Daaronder hebben we gekampeerd.

Uitzicht uit de tent!
Laatste avond in SuizeAndina (klein mofrica)

Parque Ingles

We zijn van plan zoveel mogelijk van het welbekende en door backpackers bevolkte "gringotrail" af te blijven, en dat is de afgelopen dagen super gelukt! We hebben urenlang in een bus/langs een zandpad gezeten op weg naar een parkje aan de voet van de Andes. Alle Chilenen die we tegenkwamen vertelden al dat het er superlindo (supermooi) moest zijn, en dat klopte, en geen gringo gezien!

We hebben een paar dagen doorgebracht op een camping bovenaan een heftige cañon. We hoefden ons alleen van de wand naast de tent af te laten zakken en we hadden ons eigen blue lagoontje. Zaaalig. De cañon vroeg ook om verder verkenning, ook erg fijn, hoge sprongen in diepe poelen, kontspiertestende natuurlijke glijbanen en vooral veel gladde stenen...Daphne heeft nu een gekneusde duim. Auw. Maar na een gipsspalkje en wat slechte grappen van mij kon ze gelukkig wel weer lachen. (ik niet: koken, afwassen, Daphne wassen, tent opbouwen, broek optrekken, bikini strikken, het is me allemaal even teveel).

Nee hoor, dikke schik hier, we zijn nu lekker op weg naar het merengebied!

ps. de computer laat me geen foto`s draaien....even uw hoofd op uw rechterschouder...

.......en links

en ontspan...

Santiago (met Daphne!!!)

Dat het even duurde voor we deze reis verder samen mochten gaan doen, mag geen verrassing zijn. Maar dat het dan zo lekker voelt! Heerlijk zeg! Lekker hostel, mooie kamer, mooie kamer, mooie kamer. Oh ja, en de stad schijnt ook fantastisch te zijn. De geluiden die het voortbrengt worden me alleen teveel, slijptollen, auto´s, volk, het dakterras voldoet nog 1 avond. We gaan lekker richting natuur morgen.

D&S, B&W

.......

Hartje Santiago

Pichilemu

No worries, ik ben er nog.
Leef momenteel op een laag pitje in een saai stranddorpje. Een beetje de halfweg-itch, zo comfortabel mogelijk wachten op Daphne.
Eigenlijk wel een prima tijd hier. Ik doe me tegoed aan liters water uit de Pacific in een poging tot surfen. Gek genoeg heb ik mijn prestatie op de eerste golf die ik probeerde niet meer overtroffen. De herinnering aan 20 seconden wind in de natte haren, bewonderende blikken vanaf het strand en een stijlvolle afsprong, schopt me elke dag weer naar een strand. Mwoah, het houd me van de veranda.
Het hostel waar ik verblijf is heerlijk normaal, allemaal niet-engelssprekende chileense families, die me stuk voor stuk adopteren. Voor iedereen speelt het leven zich af tussen 12.00u `s ochtends en 3.00u `s nachts. Langzaam wakker worden en lang doorborrelen. Bij nader inzien is het hier eigenlijk een soort Chileens Cadzand ofzo. Niks spannends te melden deze keer. Zelfs mijn computer is sloom. De foto`s volgen later.

Ow, ik kan het natuurlijk nog even hebben over Valparaiso, nieuwjaar! Via Dan en Nicky kon ik daar terecht in een appartement, bij een aantal veel te welgestelde Yanks. Het moet gezegd...het uitzicht over de stad was overweldigend, misschien wel de mooiste plek om het vuurwerk te zien. De avond begon hoopvol op het strand met liters boxed wine (prima te pruimen hier), kreeg een vervolg in het appartement, met meer boxed wine (aangevuld met meloen) en een cursus filmgeschiedenis van de neef van Dan, Brian, die in L.A. voor een of ander sterrencastbureau werkt. Toen besloten N&D een relatiecrisis te krijgen, waarna het een paar uur duurde voordat Nicky weer op kwam dagen. Fijne momenten. Ze besloot toen het mixen van de drankjes voor haar rekening te nemen. Ik had het kunnen voorzien. Vrouw in crisis vs fles vodka. Binnen een half uur lagen er 3 personen in coma. Mijn bewustzijn was nog net hoog genoeg om het vuurwerk te zien, maar het grootse straatfeest van Z-Amerika dat zich aan onze voeten afspeelde was onbereikbaar. Damn.